Leuk,
verjaardagsfeestjes. Vrienden om je heen, taarten staan te glunderen op de
tafel en straks komt de wijn met de borrelnootjes. Vrienden met kinderen, die
van opwinding niet weten waar ze het zoeken moeten en dus elkaar het leven zuur
maken. En gillen. Meng het met de hard pratende ouders en je hebt een
pandemonium van geluid dat gezellig is en een ramp voor mij.
Ik bevind
mij aan de tafel met de taarten op snij-afstand. Naast mij zit een mij vaag
bekende man die vrolijk vertelt over van alles en nog wat. Ik versta er niks
van. Maar niet getreurd, ik ben een meester in de non-verbale communicatie en
zie aan zijn gezicht wanneer ik lachen moet, verontwaardigd mijn hoofd moet
schudden, instemmend moet knikken. Af en toe versta ik een woord en dan weet ik
een zin te produceren, volkomen natuurlijk, want wie snijdt er niet zo af en
toe een ander onderwerp aan. Soms is het in de roos en knikt de ander
instemmend.
Op een
gegeven moment zegt hij: “enoe istaan!”, waarop ik zeg: “nou!”. Hij kijkt me
aan. Het was een vraag… Ik vraag hem het
te herhalen en begrijp: “En hoe is het daar nu?” Waar? Ik stel deze vraag en
begrijp dat het over een kennis gaat waar het niet goed mee gaat. Alleen gaat
het met deze kennis volgens mij heel goed, dus ik zeg: “oh, z’n gangetje, gaat
wel”. Hij kijkt me aan. Ik voeg er met een begripvol knikje aan toe: “naar
omstandigheden dan…”. Hij trekt een verbaasd gezicht en zegt: “hoezo?”. Ik weet
niet meer over welke kennis we het hebben en het zweet breekt me uit. Ik ga
naar het toilet en daarna naar de tuin om uit rusten.
Nou zult u
zeggen, waarom zeg je niet gewoon dat je hem niet verstaat in deze herrie en
dan heeft u natuurlijk gelijk. Er is nog een oplossing voor dit probleem: samen
naar een rustige plek wandelen. Nadeel: je zit lang aan iemand vast en dat moet
je dan wel willen. Nog een oplossing: Gesprek kort houden. Maar ja, je gaat
niet naar verjaardagen om zo kort mogelijke gesprekken te voeren. Laatste
oplossing: niet meer naar verjaardagen gaan. Het nadeel hoef ik u niet te
vertellen, we hebben er allemaal mee te maken. Ik ga nog steeds naar
verjaardagen. Ik kan de toiletten en tuinen uittekenen.